Finanse - Gemini Polska

Przy okazji ostatniej, głośnej reformy emerytalnej często rozmawiam ze swoimi klientami na temat własnego zabezpieczenia emerytalnego. Każdy z nas ma tutaj indywidualne podejście, predyspozycję i opinie na temat przyszłej emerytury aczkolwiek dość prosto można wyróżnić 3 typy najczęściej występującego podejścia.

Typ I – „nie dożyje emerytury

Jest to najczęściej występujący w Polsce typ przyszłego emeryta. Można tu zakwalifikować wszystkich, którzy nie wierzą w dane o wydłużającym się czasie życia, tych, którzy wierzą, że emerytura z ZUS zapewni im dostatnie życie oraz osoby, które liczą na to, że dzieci będą ich utrzymywać. Wszystkie te podejścia są rozwiązaniami dość ryzykownymi. Weźmy chociażby stwierdzenie „ ZUS mi da, całe życie płace składki więc mi się należy!”. Wielu z nas ma podobną opinię, jednak musimy pamiętać, że jeżeli ZUS nie będzie miał środków na wypłatę emerytury to zwyczajnie wypłacać jej nie będzie a patrząc na dane dotyczące naszej demografii trudno być w tej kwestii optymistą.

Typ II – Hawaje

Jest to typ przyszłego emeryta, który w Polsce praktycznie nie występuje. Należy tu zakwalifikować osoby, które obniżają swój standard życia do absolutnego minimum po to aby wszystkie nadwyżki odkładać na poczet przyszłej emerytury. Dla tego typu osób emerytura jest celem i sensem pracy zawodowej, zasłużonym odpoczynkiem i relaksem po trwającej czasami ponad 40 lat ciężkiej „harówce”. Typ ten jest popularny w krajach Europy Zachodniej stąd na tropikalnych plażach widujemy często emerytowanych Niemców, Norwegów czy Brytyjczyków.

Typ III – zachować standard

To typ, który w Polsce występuje stosunkowo rzadko aczkolwiek przez większość moich klientów jest wskazywany jako najkorzystniejszy. Osoby „typu III” pragną na emeryturze zachować standard swojego życia sprzed emerytury. Dlatego póki pracują odkładają niewielkie kwoty aby wypełnić tzw. lukę emerytalną (różnice pomiędzy ostatnim wynagrodzeniem a świadczeniem emerytalnym stanowiącym średnio 40% ostatniego wynagrodzenia).

Łukasz Pietras - Gemini Polska - 28 lipica 2014

Przy okazji ostatniej, głośnej reformy emerytalnej często rozmawiam ze swoimi klientami na temat własnego zabezpieczenia emerytalnego. Każdy z nas ma tutaj indywidualne podejście, predyspozycję i opinie na temat przyszłej emerytury aczkolwiek dość prosto można wyróżnić 3 typy najczęściej występującego podejścia.

Typ I – „nie dożyje emerytury

Jest to najczęściej występujący w Polsce typ przyszłego emeryta. Można tu zakwalifikować wszystkich, którzy nie wierzą w dane o wydłużającym się czasie życia, tych, którzy wierzą, że emerytura z ZUS zapewni im dostatnie życie oraz osoby, które liczą na to, że dzieci będą ich utrzymywać. Wszystkie te podejścia są rozwiązaniami dość ryzykownymi. Weźmy chociażby stwierdzenie „ ZUS mi da, całe życie płace składki więc mi się należy!”. Wielu z nas ma podobną opinię, jednak musimy pamiętać, że jeżeli ZUS nie będzie miał środków na wypłatę emerytury to zwyczajnie wypłacać jej nie będzie a patrząc na dane dotyczące naszej demografii trudno być w tej kwestii optymistą.

Typ II – Hawaje

Jest to typ przyszłego emeryta, który w Polsce praktycznie nie występuje. Należy tu zakwalifikować osoby, które obniżają swój standard życia do absolutnego minimum po to aby wszystkie nadwyżki odkładać na poczet przyszłej emerytury. Dla tego typu osób emerytura jest celem i sensem pracy zawodowej, zasłużonym odpoczynkiem i relaksem po trwającej czasami ponad 40 lat ciężkiej „harówce”. Typ ten jest popularny w krajach Europy Zachodniej stąd na tropikalnych plażach widujemy często emerytowanych Niemców, Norwegów czy Brytyjczyków.

Typ III – zachować standard

To typ, który w Polsce występuje stosunkowo rzadko aczkolwiek przez większość moich klientów jest wskazywany jako najkorzystniejszy. Osoby „typu III” pragną na emeryturze zachować standard swojego życia sprzed emerytury. Dlatego póki pracują odkładają niewielkie kwoty aby wypełnić tzw. lukę emerytalną (różnice pomiędzy ostatnim wynagrodzeniem a świadczeniem emerytalnym stanowiącym średnio 40% ostatniego wynagrodzenia).

Łukasz Pietras - Gemini Polska - 28 lipiec 2014

Stan gospodarki najczęściej oceniamy po napływających danych makroekonomicznych. W bieżącym miesiącu mogliśmy poznać inflację,która rok do roku wyniosła 0,3%, stopy procentowe nie uległy zmianie i pozostają na poziomie 2,5%, wynagrodzenie w sektorze korporacyjnym wzrosło o 3,5%, stopa bezrobocia spadła do poziomu 12,5%. Czy jednak te pozytywne dane przekładają się na nastroje wśród właścicieli mikrofirm?

Czynna praca z Klientami codziennie dostarcza opinii ludzi, którzy zdecydowali się na samozarudnienie, jako alternatywę do pracy na etacie lub chcących realizować swoje życiowe pasje. Odrzucając z tych opinii naturalny dla Polaków sceptycyzm , można się doszukać dość istotnych problemów, które trapią polskich przedsiębiorców.

Przeważająca większość rozmówców deklaruje spadek przychodów w pierwszym półroczu 2014 roku, który wiąże się ze spadkiem ilości zamówień i koniecznością obniżenia cen za produkty i usługi. Determinuje to ich nastwawienie do inwestycji i rozwoju swoich firm. Posiadając kapitał nie chcą podejmować decyzji o jego alokowaniu, w obawie o brak sygnałów poprawiających koniunkturę w ich branżach. Wszyscy rozważają możliwość zwiększenia zatrudnienia, jednak decyzje hamują wysokie koszty związane z zatrudnieniem pracowników. Rok 2014 jest rokiem przejściowym w rozdysponowywaniu środków unijnych, co skłania przedsiębiorców na odkładanie decyzji o zakupie środków trwałych na kolejny rok. Podmioty decyzdujące się na zakup chętniej wybierają leasing, ponieważ jest łatwiej dostępny w porównaniu do kredytów firmowych. Wszyscy rozmówcy zgodnie potwierdzają, że mają trudności z pozyskaniem najnowszej technologii i rozwiązań, ponieważ ich dostępność i cena znacznie przewyższa możliwości respondentów. Praca na gorszej jakości sprzęcie i z użyciem starszej technologii nie pozwala im być tak konkurencyjnymi jak duże korporacje.

Nastroje przedsiębiorców można skorelować z sytuacją na GPW, gdzie od dłuższego czasu pozostaje ona w trendzie horyzontalnym. Chyba już czas na znacznie silniejsze bodźce niż polityczne przepychanki i kreowanie „zielonej wyspy” za pomocą danych statystycznych!

Damian Tosnowiec - Gemini Polska - 21 lipiec2014 17:26

Stan gospodarki najczęściej oceniamy po napływających danych makroekonomicznych. W bieżącym miesiącu mogliśmy poznać inflację,która rok do roku wyniosła 0,3%, stopy procentowe nie uległy zmianie i pozostają na poziomie 2,5%, wynagrodzenie w sektorze korporacyjnym wzrosło o 3,5%, stopa bezrobocia spadła do poziomu 12,5%. Czy jednak te pozytywne dane przekładają się na nastroje wśród właścicieli mikrofirm?

Czynna praca z Klientami codziennie dostarcza opinii ludzi, którzy zdecydowali się na samozarudnienie, jako alternatywę do pracy na etacie lub chcących realizować swoje życiowe pasje. Odrzucając z tych opinii naturalny dla Polaków sceptycyzm , można się doszukać dość istotnych problemów, które trapią polskich przedsiębiorców.

Przeważająca większość rozmówców deklaruje spadek przychodów w pierwszym półroczu 2014 roku, który wiąże się ze spadkiem ilości zamówień i koniecznością obniżenia cen za produkty i usługi. Determinuje to ich nastwawienie do inwestycji i rozwoju swoich firm. Posiadając kapitał nie chcą podejmować decyzji o jego alokowaniu, w obawie o brak sygnałów poprawiających koniunkturę w ich branżach. Wszyscy rozważają możliwość zwiększenia zatrudnienia, jednak decyzje hamują wysokie koszty związane z zatrudnieniem pracowników. Rok 2014 jest rokiem przejściowym w rozdysponowywaniu środków unijnych, co skłania przedsiębiorców na odkładanie decyzji o zakupie środków trwałych na kolejny rok. Podmioty decyzdujące się na zakup chętniej wybierają leasing, ponieważ jest łatwiej dostępny w porównaniu do kredytów firmowych. Wszyscy rozmówcy zgodnie potwierdzają, że mają trudności z pozyskaniem najnowszej technologii i rozwiązań, ponieważ ich dostępność i cena znacznie przewyższa możliwości respondentów. Praca na gorszej jakości sprzęcie i z użyciem starszej technologii nie pozwala im być tak konkurencyjnymi jak duże korporacje.

Nastroje przedsiębiorców można skorelować z sytuacją na GPW, gdzie od dłuższego czasu pozostaje ona w trendzie horyzontalnym. Chyba już czas na znacznie silniejsze bodźce niż, niż polityczne przepychanki i kreowanie „zielonej wyspy” za pomocą danych statystycznych!

  Michał Panek - Gemini Polska - 14 lipica 2014